ANZERLİ KEMAL UNUTMAK OLMAZ
EY RUH KAPIYI VURMADAN GEL

*O Ri­zes­por Okulu'ndan ye­tiş­miş­ti.
*Sanal medya, yoktu. Ri­zes­por bir yer­le­re bazı im­kan­la­ra ulaş­mak için ba­sa­mak ola­rak kul­la­nıl­maz­dı.
*Ruh vardı, azım vardı. İşte Ri­zes­por'da eksik olan bu: An­zer­li Kemal ruhu; Ri­zes­por ruhu
*Aile­sin­den za­ma­nın­dan sağ­lı­ğın­dan fe­da­kar­lık etti
*Ri­zes­por Ri­ze­li­le­rin sev­da­sı­dır. Ku­ru­lu­şu ya­şa­ma­sı hep fe­da­kar­lık­lar­la oldu. Ku­ru­lu­şun ilk yıl­la­rın­da fut­bol­cu­lar zor­luk­lar­la elde edi­len şeker çu­val­la­rın­da di­ki­len şort­lar­la sa­ha­ya çık­tı­lar.
*Kulüp kay­yu­ma kaldı. Anah­tar­lar Rize va­li­si­ne tes­lim edil­di. Ama hiç­bir bu ruh­tan ay­rıl­ma­mış, şe­hir­den uzak­laş­ma­mış­tı.
*Bu ruhu ilk gün gibi için­de ta­şı­yan Mu­har­rem Kürk­çü, Hasan Kemal Yar­dım­cı, Hamit Oral, Metin Ak­meh­met gibi bü­yük­le­ri­me sağ­lık sıh­hat di­ler­ken, An­zer­li Kemal Özkan ağa­be­yi­mi­zi rah­met­le anı­yo­rum.
*Ey ruh ka­pı­yı vur­ma­dan gel…