Unutulmaya Yüz Tutmuş Mesleğini Yaşatmaya Çalışıyor

    Mes­le­ği­nin devam et­me­si­ni is­te­yen Nuri Kaba, ya­nı­na gelen hiç­bir gen­cin ça­lış­ma­dan işi bı­rak­tı­ğın­dan dert ya­nar­ken, mes­le­ğin yok ol­ma­ya yüz tut­ma­sın­dan da derin bir üzün­tü du­yu­yor. Ha­yat­ta olan 107 ya­şın­da­ki an­ne­si ve hasta eşi ile bir­lik­te ya­şa­yan Kaba, ge­çi­mi­ni or­ta­la­ma 50 met­re­ka­re­lik atöl­ye­de yap­tı­ğı soba ve ek demir iş­le­ri ile sağ­lı­yor.
    Yap­tı­ğı işi hiç sı­kıl­ma­dan yap­tı­ğı­nı be­lir­ten Kaba, "Ben­den sonra bu işi dev­re­de­ce­ğim bir ço­cu­ğum yok. Kom­şu­lar­da ço­cu­ğu­nu ya­nı­ma verip de bir mes­lek öğ­ren­me­le­ri için uğ­raş­mı­yor. Ço­cuk­lar­da bu işe heves et­mi­yor. 50 sene önce Gü­ney­su'da 5 tane us­tay­dık şimdi sa­de­ce ben kal­dım. Bende ölün­ce bu iş bu­ra­da bi­tecek. Ön­ce­den so­rar­lar­dı çı­ra­ğa ih­ti­ya­cın var mı diye. Şimdi genç­ler­den onu bile soran yok. Çok soran var ama bu ta­ra­fa bakan yok. Ba­zı­la­rı­na di­yo­rum bir selam verin bana zorla selam alı­yo­ruz. Gün geç­tik­çe işim­den sı­kıl­ma­dım tam ter­si­ne daha da heves ettim. Şuan ki he­ve­sim 52 sene ön­ce­ki he­ve­sim­den daha çok. Çünkü dün­ya­da­ki ih­ti­yaç­la­rı­mı­zı bi­tir­dik. Şimdi gön­lü­mü ra­hat­lat­tır­mak için devam edi­yo­rum. Bu­ra­ya ge­len­le­rin, dük­ka­nın önün­den ge­çen­le­rin soh­be­ti­ne pa­ra­dan daha çok ih­ti­ya­cım var" ifa­de­le­ri­ni kul­lan­dı.
"Eşime ve 107 ya­şım­da­ki an­ne­me de ben ba­kı­yo­rum"
    Eşine ve an­ne­si­ne ken­di­si­nin bak­tı­ğı­nı ifade eden Kaba, "Allah an­ne­me uzun ömür verdi. Bize de 107 ya­şın­da­ki an­ne­me hiz­met et­me­yi nasip etti. Gönül hoş­lu­ğuy­la an­ne­mi bak­ma­ya devam edi­yo­rum. Bir de ka­rı­mın ba­şı­na bir kaza geldi. Karşı kom­şu­mun kı­zıy­dı onu aldım bir aile kur­duk. Kader öyle oldu. Bir zaman sonra düştü ve beli kı­rıl­dı, ya­ta­ğa mah­rum kaldı. Onu son ne­fe­si­ne kadar hiz­me­ti­ni gör­mek bizim işi­miz. O ba­kım­dan iç­ten­lik­le onun hiz­me­ti­ni yap­ma­ya devam edi­yo­ruz. Hatta bir hiz­met­çi bile al­ma­dım. Ben ol­say­dım öyle o bana ba­ka­cak­tı o yüz­den al­ma­dım. Nasıl mes­le­ği­mi hiç bık­ma­dan ya­pı­yor­sam ka­rı­ma da öyle ba­kı­yo­rum. Bu­ra­ya te­le­fon bağ­la­mı­şım. Ça­lı­şır­ken bir ku­la­ğım te­le­fon­da hemen çaldı mı ba­kı­yo­rum. Hiz­me­ti­me gel diyor. Ben de hemen çı­kı­yo­rum" diye ko­nuş­tu. El sa­nat­la­rı­nın yeni us­ta­lar ye­tiş­me­di­ğin­den bit­ti­ği­ni ifade eden Kaba, "Allah bize 8 çocuk nasip etti. 8 ço­cu­ğu­muz­dan iki­si­ni kay­bet­tik. 6 ço­cu­ğum­dan olan to­run­la­rım­da di­ğer­le­ri gibi oku­ma­ya he­ves­li. Ya­nı­ma gelip de bir şey öğ­ren­mek is­te­mi­yor­lar. El sa­nat­la­rı bi­ti­yor. Hep tek­no­lo­ji­ye döndü. 50 sene ön­ce­ki dük­ka­nı­mı kul­la­nı­yo­rum hala daha aynı dük­kan­da devam edi­yo­rum" dedi.